Föstudagur 13. nóvember 2009

Það er lítið grín að vera bitinn í vinnunni ...

... dóttirin upplifði það í dag ... orgaði eins og ljón eftir ódæðið ...

Þarna má sjá fagurlega mótuð tannaför á kinn dótturinnar ... þetta hefur nú sjálfsagt ekki verið neitt sérstaklega þægilegt ...

Dagurinn hefur verið töluvert helgaður þeim tímamótum að Terry leiðbeinandi minn varð formlega prófessor í dag.
Ég skrapp á "serimóníu" í dag í aðalsal háskólans.  Kostuleg uppákoma ... formlegheitin og hefðirnar yfir og allt um kring.  Þrír mjög alvarlegir menn með pípuhatta gengdu mikilvægu hlutverki, sem aðallega fólst í því að ganga inn á sviðið og út af því aftur, til þess eins að endurtaka leikinn ...

Rektorinn, sem hefur nafnbótina Rector magnificus (hvorki meira né minna) sat í hásæti fyrir framan sviðið, ásamt vararektor og tveimur gamlingjum sem  ég veit ekki til hvers voru ... ætli það sé ekki bara hefð að tvímenningarnir séu í hásætunum við hátíðleg tilefni.

Svo var einhver stórkostlegur karakter, afar ábúðarfullur og alvarlegur, sem kom fram á sviðið í upphafi athafnar og hneigði sig.  Í lokin steig hann svo aftur fram og hneigði sig. 
Þar með var lokið góðu dagsverki hjá honum.

Músíkin var góð á athöfninni.  Það var stykki eftir Jean Baptiste Lully, Stefan Karpe og svo tónlist úr kvikmyndnunum "Pirates of the Caribbean", "8 1/2" og "Forest Gump".  Góð tilbreyting að fá að heyra lifandi kvikmyndatónlist. 

Svo í kvöld hélt Terry partý í Linné-trädgården.  Frábær matur og létt andrúmsloft.
Terry í sólskinsskapi og afar þakklátur.  Gaman að sjá þegar menn eru svona innilega þakklátir. 

Í ræðu sem hann hélt sagði hann að af helgidögunum, hann kynni alltaf að best að meta Þakkargjörðardaginn (nB! Terry er Kani) vegna þess að verslunarmönnum hefði aldrei tekist að "promotera" þann dag.  Skýringin á því væri einföld ... þann dag ættu menn að þakka fyrir það sem þeir hefðu ...

---

Lauga og Guddan voru í veislunni og skemmtu sér vel ... uns sú stutta varð að fara heim rétt fyrir níu-leytið.

Það hefði verið tilefni til að taka myndir í veislunni, en ég gerði það ekki ...