Miðvikudagur 29. febrúar 2012 - Veikindi, tannburstun og já, svolítið um feminisma

Þessi hlaupársdagur fór aðeins öðruvísi en lagt var  upp með ... en upp úr hádeginu tók "stubburinn" upp á þeim óskunda að hækka líkamshitann upp um 2°C og þar með setja dagskrána úr skorðum. Þegar Lauga kom heim úr vinnunni var ekki mögulegt að taka "stubb" með að ná í GHPL og skaust ég því yfir í Årsta til að heimasætuna ... sem var allforn í skapi þegar mig bar að garði.

Þannig fóru 4 klukkutímar af hlaupársdeginum í strætóferðir ... sem er persónulegt met hjá mér.

Í kvöld var Guddan svo komin með hita líka þannig að þetta var bara allt "eins og það á að vera".

--- 

Guddan bað mig í dag að hjálpa sér að tannbursta sig. Tannburstunaræðið er enn við lýði ...

Þetta var í miðjum kaffitímanum og ég sagði henni bara að redda sér sjálf því ég væri að borða. Því var ekki við komandi.
Ef töluvert rex stóð ég upp opnaði baðherbergisdyrnar, kveikti ljósið og greip tannburstann sem stóð í tannburstaglasinu. Þá brást GHPL, sem hafði fylgt í humátt á eftir, ókvæða við og galaði: "Pabbi!!! Ég getta alveg sjálf!! Ég getta alveg sjálf tannbursta! Skammast!!" (sem er útgáfa GHPL af "skammastu þín", veit ekki hvar hún hefur lært það, því hvorki ég né Lauga segjum henni að "skammast sín"). 
Svo var þrifinn af mér tannburstinn, horft reiðilega á mig og mér ýtt út af baðherberginu.

Tja ... það er vandlifað ... ;) ...

---

Já, það er stundum vandlifað ... það nennir kannski enginn að pæla í þessu en ég hef svolítið verið að fylgjast með þessu máli þar sem Hildur Lilliendahl tók saman niðrandi ummæli nokkurra karlmanna um konur sem birtust á internetinu og setti í myndaalbúm sem hún kallaði "Karlar sem hata konur".

Án þess að vera á nokkurn hátt að verja þá bjánalegu iðju sumra að skrifa óhróður á netið um menn og málefni, þá finnst mér þetta framtak Hildar fremur kjánalegt. Þetta leysir ekki neitt ... fylkingarnar herðast bara í skoðun sinni ... öllum finnst þeir hafa rétt fyrir sér, allir eru fórnarlömb, öllum finnst gengið á rétt sinn.

Persónulega finnst mér fólk sem hefur tileinkað sér það sem kalla má "pólitíska rétthugsun"  alveg frámunalega þröngsýnt og hafa lítið áhugavert fram að færa.  Alhæfingunum er fleygt fram hægri, vinstri ... og það getur verið mjög erfitt að fá einhverja vitræna umræðu, einfaldlega vegna þess að það rúmast oft engin önnur sjónarmið.  Allt er það gert í nafni jafnréttis og bræðralags sem enginn fær neinn botn í. 
Mér skilst að Hildur hafi með framtakinu viljað bæta umræðuna og láta gott af sér leiða ... en svo segir hún að það dugi engar "mjúkar baráttuaðferðir".

Almennt séð, getur það varla verið bættri umræðu til framdráttar að byrja á því að veita viðmælenda sínum ærlegan kinnhest allt í nafni þess að hann "eigi það bara skilið"!! 

Þriðjudagur 28. febrúar 2012 - KISS í SVT2

Það er alltaf hressandi að sjá kunnugleg andlit á sjónvarpsskjánum ... 

... í kvöld var nefnilega þáttur úr þáttaröðinni Saga þungarokksins á SVT2 og var þessi þáttur tileinkaður svokölluðu "sjokk-rokki". Fyrirbæri sem Alice Cooper er sagður eiga heiðurinn af í kringum 1970 en svo tóku félagar mínir í KISS við keflinu um miðjan 8. áratuginn.

KISS-kúlutyggjó frá árinu 1978.

Þó KISS hafi verið "sjokk-rokkband" í upphafi rann mesti móðurinn af hljómsveitinni eftir því sem líða tók á 8. áratuginn og 1979/1980 var "sjokk"-ímyndin gjörsamlega horfin. KISS var orðin eins og leikfangafabrikka og tónleikar sveitarinnar orðnir að fjölskylduskemmtun, þar sem meðlimir áttu að haga sér vel á sviðinu ... já, og ekki blóta ...

Upp úr þessu tók KISS að liðast í sundur ... 

Fyrir mig var svo sem ekkert nýtt í þessu ... en samt gaman að sjá þetta ...

---

Æi ... nenni ekki að skrifa meira núna ... ætlaði samt að segja eitthvað mjög merkilegt ...  

Sunnudagur 26. febrúar 2012 - Gönguferðin

Skruppum í alveg hreint ágætan göngutúr í dag ... þar sem við gengum frá Gottsunda niður í bæ ...

Sjón er sögu ríkari ... 

 

Föstudagur 24. febrúar 2012 - Myndir og Piaget

Það er ekki laust við að yngsti fjölskyldumeðlimurinn sé nokkuð krambúleraður þessa dagana. Í gærmorgun rak hann ennið í stólfót þannig að hann marðist undir vinstra auga og í morgun datt hann á borðbrún og fékk lítinn skurð í vinstri augnabrún ...

Svona leit hann út um hádegisbilið í dag ...  

Ekki hægt að segja annað en drengurinn taki sig vel út með plásturinn ...

---

Guddan heldur áfram að matreiða ...

... það verður fínt þegar GHPL tekur við matseldinni á heimilinu ...

Svo er ryksugað ...

Og þurrkað af ...

 

Í lok dags sofna svo systkinin svona ...

 

Guddan átti stórleik í dag ...

Samkvæmt svissneska fræðimanninum Jean Piaget þá má skipta þroska barna upp í fjögur stig. Eitt þeirra er svokallað "foraðgerðastig" sem börn eru á 2 - 6 ára.
GHPL er sumsé á miðju "foraðgerðastigi" en eitt einkenni þess er að rök- og aðgerðahugsun er ekki fyrir hendi. Það meðal annars sýnir sig í vangetu á varðveislu magns, sem t.d. lýsir sér þannig að barnið telur að ef sama magn af vatn er sett í mjótt og hátt glas annars vegar og breitt og lágt glas hinsvegar, að meira vatn sé í hinu fyrrnefnda einfaldlega vegna þess að vatnið stígur hærra í fyrrnefnda glasinu.

Stórleikur Guddunnar sem bar kenningu Piaget fagurt vitni var að í dag þá hellti hún úr vatnsglasinu mínu yfir í sitt glas og var all ánægð með árangurinn. "Ég getta alveg sjálf!" sagði hún og brosti.

Ég fyllti glasið mitt aftur af vatni en þá var eins og GHPL fengi einhverja bakþanka. Hún ákvað að hella vatninu úr sínu glasi aftur í mitt glas.
Það var ekki að sökum að spyrja að glasið fylltist fljótt og mestur hluti vatnsins flaut út yfir. En GHPL hætti ekki fyrr en hún hafði tæmt glasið. Hún var líka alveg steinhissa þegar hún sá vatnið flæða um allt matarborðið.

Mér fannst þetta alveg frábært móment ... maður hugsar oft um það hvað þessi litla manneskja er orðin klár og hvað hún veit margt og skilur margt. Ég er oft hreinlega undrandi á því hvað hún skilur og getur en þarna komu takmörk hennar mjög svo berlega í ljós.

Við leyfum henni oft að sulla svolítið við matarborðið og þá er hún stundum að hella á milli glasa. En í þessu tilfelli gat hún ekki rakið sig vitsmunalega aftur til þess þegar hún horfði á mig fylla glasið mitt aftur eftir að hún hafði tæmt það.
Hún vissi bara að hún hefði tæmt það og þess vegna hlyti að vera hægt að hella sama magni aftur til baka.

Eins og ég segi ... þetta var alveg frábært móment ...

Þó vissulega hafi kenningar Piaget verið gagnrýndar er að finna í þeim marga skemmtilega punkta, sem sýna að börn eru ekki eins ólík og margir vilja halda fram ... ;)  

Fimmtudagur 23. febrúar 2012 - Tvöföld skil og viðmót

Jæja ... þá loksins var bókarkaflinn sem ég hef verið að skrifa í samvinnu við leiðbeinandann minn, sendur inn.

Það var mjög mikill léttir ... þá eru tveir hlutar af fjórum hlutum doktorsverkefnsins míns komnir nokkurn veginn í hús. Næst er að snúa sér að næstu rannsóknargrein sem er mjög langt komin hjá okkur og verður send inn í mars.

Þetta er allt saman að skríða saman og það er gaman að sjá það gerast :) .

---

Í dag var líka sendur inn abstrakt fyrir ráðstefnu sem verður í Lillehammer í sumar ... meiningin er að taka þátt í "work-shop" þar en þá leggur maður til grein og þátttakendur kommenta á greinina og spyrja mann útúr.

Ég hef aldrei tekið þátt í svona "work-shop" fyrr ... þannig a það verður spennandi að prófa það.

---

Strætóbílstjórinn á leiðinni heim í morgun var alveg sérstaklega viðmótsþýð kona.  Alveg óvenju vinsamleg.

Ekki nóg með að hún heilsaði manni með virktum ... hún óskaði manni alls hins besta um alla framtíð (svona hér um bil) bæði þegar maður kom inn og fór út.

Það er náttúrulega voðalega notalegt.

Þetta fékk mig til að velta fyrir mér viðmóti mínu gagnvart fólki ... það væri mjög gaman að prófa að mæta sjálfum sér og taka sig svolítið út.
Ég er nú ekki viss um að vera neitt sérstaklega upplitsdjarfur oft á tíðum en ég hef ég tekið mig mikið á í þessu sambandi á síðustu árum.

Það sem er samt ljóður á ráði mínu er að það er voðalega stuttur alltaf þráðurinn í mér, svona eins og leiðbeinandinn minn sagði um daginn þegar við vorum að svara athugasemdum við fyrstu rannsóknargreina okkar: "Þú ert alltaf tilbúinn í einhver slagsmál". Það er mikið til í því ... stundum hef ég tilhneigingu til að bregðast dálítið hranalega við. 

T.d. kom eldri maður með göngugrind á hjólum inn í vagninn í dag. Í vagninum er svona stæði fyrir barnavagna, já og göngugrindur, við erum að tala um stæði fyrir allt að þrjá barnavagna. Ég stóð í stæðinu við vagninn hans "hlunka" og mér fannst karlinn líta á mig eins og ég ætti að færa mig til í stæðinu svo hann gæti sest nákvæmlega þar sem ég stóð á þeim tímapunkti (það er sum sé möguleiki að fella niður sæti í stæðinu). Ég sá bara enga ástæðu til þess enda vagninn hálftómur og yfirdrifið rými, og því skipti engum togum en karlinn var drepinn með augnaráðinu og önnur höstugri viðbrögð voru í startholunum ef á þyrfti að halda. 

Samt veit ég ekkert um það hvort karlinn hafði nokkurn skapaðan hlut í hyggju annan en að finna sér hentugt sæti án nokkurra afskipta af mér. 

Ef ég segi sjálfur frá, þá fer þessi eiginleiki minn mikið í taugarnar á mér ... en ég hef ekki enn fundið lausn á honum. 

Sama t.d. gerist þegar ég er úti að labba og svo kemur hjólreiðarmaður og hringir bjöllunni. Það fer alveg svakalega í taugarnar á mér. "Andsk?#?$ er þetta!! Það er nú ekki eins og ég taki allan heiminn" er það sem ég hugsa.
Þetta er náttúrulega algjör óþarfi að láta svona ... 

Ég ætti að taka mér vagnstjórann í dag til fyrirmyndar ... 

Miðvikudagur 22. febrúar 2012 - Hálka og karlremba

Það að leggja í hátt í tveggja stunda strætó- og gönguferðalag frá Gottsunda til Årsta og til baka á hverjum degi (nánast) er eitthvað sem allir ættu að prófa.

Við Lauga erum sammála um að hver ferð hafi upp á eitthvað sérstakt að bjóða ... ný ævintýri á hverjum degi.

Í morgun upplifðum við GHPL og PJPL í lengstu dvöl í strætó hingað til á leiðinni til Årsta ... vanalega tekur það strætóinn um 40 mínútur en í morgun tók ferðin um 55 mínútur. 

Ástæðan var gjörsamlega fljúgandi hálka á götum Uppsala-borgar. Slík var glæran að strætóinn ók stundum svo hægt að nánast hefði verið hægt að taka framúr honum fótgangandi.

Samhliða þessari nýju reynslu komst ég líka að því að "karlremba" finnst í fórum mínum. Dálítið sérstakt fyrir mann sem meira og minna hefur verið alinn upp af kvenfólki.
Þegar við settumst upp í vagninn, þá var ég alveg hissa á því hversu hægt bílstjórinn, sem var kvenkyns og fremur ungur að árum, ók.

Ég hugsaði nú með mér að hún væri sennilega ekkert sérstaklega vön úr því að hún keyrði svona rosalega hægt ... "það er aldrei of varlega farið" hugsaði ég í hæðnislegum "tón". "Alveg týpískt!"

Það var ekki fyrr á miðri leiðinni að ég áttaði mig almennilega á því hverjar aðstæðurnar voru en þá rann vagninn, sem þó var ekki á meira en 10 km hraða, tvær vagnlengdir þegar hann ætlaði að stoppa við eina biðstöðina. Og hér er verið að tala um harmonikku-strætó sem er örugglega 15 metrar á lengd.

Þegar við stigum út úr vagninum átti GHPL í mestu erfiðleikum að standa á fótunum, sökum hálku ... meira að segja mölin sem borin er á gangstéttirnar og göturnar var hjúpuð ís og var flughál. Og það þrátt fyrir að frostlaust væri ... mjög skrýtið ... :)  

Einn leikskólakennarinn sagði mér svo við komuna á leikskólann að það hefðu verið felldar niður ferðir hjá strætó vegna hálku!  Hef aldrei heyrt um slíkt fyrr ... 

Af þessu má sjá að ferðin var mjög lærdómsrík ...

... svei mér þá ... ég vissi ekki að ég ætti þennan karlrembu-hugsunarhátt til en svona er maður alltaf að læra ...

Já og á bakaleiðinni voru aðstæður miklu betri ... og ungur og vaskur karlmaður við stýrið. Sá keyrði ansi greitt enda leiðaráætlunin komin í tómt rugl. Aksturinn var mjög höstugur og litlu mátti þó muna þegar vagninn lenti á svellbunka. Ég veit ekki hvað kom í veg fyrir að hann fór út af ... 

... en svona keyra alvöru karlmenn ;) . 

 

Þriðjudagur 21. febrúar 2012 - "21-02-2012"

Það er ótrúlegt að verða vitni að því að þriggja og hálfs árs gamalt barn skuli vera komið með áhuga á að setja maskara í augnhárin á sér. Svo kom hún fram og depplaði augunum ótt og títt, alveg eins og allra hörðustu hefðarkonur gera ...

Óhætt að segja að snemma beygist krókurinn ... 

Á sama tíma og þessi mikla dama er að skreyta sig fyrir framan baðherbergisspegilinn, þá hefur hún ákveðið að færa sig af klósettinu yfir á koppinn. Svo fannst koppurinn fyrir tilviljun hálffullur upp í rúminu okkar Laugu ... ?!?

---

Ég hef í dag verið að leggja drög að námskeiðinu sem stefnt er á að halda í lok mars. Allir sem vettlingi geta valdið ættu að láta sjá sig þar.

Hægt er að nálgast upplýsingar með því að smella hér.

En ég get nefnt það að um er að ræða námskeið í umhverfissálfræði. Þetta verður bara svona kynning á áhrifum borgarumhverfis á fólk, ég tek dæmi og velti upp spurningum varðandi umhverfið og allt bara á léttum og skemmtilegum nótum.

Af þeim um almennum 20 fyrirlestrum sem ég hef haldið á undanförnum 3 árum hefur nær undantekningarlaust verið gerður góður rómur að þessu spjalli mínu.

En sumsé smella hér ef áhugi er á tveimur góðum kvöldstundum í lok mars. 

---

Svo var ég á alveg massífri hljómsveitaræfingu í gær ... mikið svakalega er þetta gaman ...

Þessi hljómsveit er svolítið svona "secret-dæmi" ... það muna allir eftir bókinni "The Secret" og "Law of Attraction", þ.e. að maður dragi að sér það sem mann langar raunverulega í.

Það bara smellur svo innilega allt í þessari sveit ... flott frumsamið efni, rosalega góðir meðspilarar og góðir gæjar. Þetta var nákvæmlega eins og ég vildi hafa það ... og ekki spilla uppgötvanir mínar í söngnum á síðustu vikum fyrir.

Persónulega væri ég til í að æfa á hverjum degi ... eins og ég hef áður sagt á þessari síðu ... en er greinilega sá hluti sem ég hef ekki "secretað" nægjanlega vel ... eða ... kannski hef ég bara "secretað" aðra hluti líka, þannig að niðurstaðan verður þessi.

Maður klárar náttúrulega ekki doktorsverkefni og hitt og þetta með því, nema gefa sér tíma til að sinna því. 

En ég er alveg á því að "secret" virkar ... þ.e.a.s. ef maður "secretar" það sem mann raunverulega langar en ekki eitthvað sem maður heldur að mann langi. 

---

Annars verð ég að láta þess getið að dagsetning dagsins í dag er mjög flott þegar betur er að gáð ... 2102 - 2012 ...

 

Sunnudagur 19. febrúar 2012 - Viðskiptahugmynd og göngutúr

Ég er með viðskiptahugmynd fyrir hvern sem áhuga hefur á ... sjálfur hefur ég ekki áhuga á því að fylgja henni eftir en myndi örugglega fjárfesta í henni.

Tæki sem gæti skráð hugsanir manns þannig að maður gæti fengið Word-skrá á USB-lykli. Þessa dagana fæ ég svo margar hugmyndir að ég hef ekki við að halda þeim í hausnum á mér. Ég held að ég geti með sanni sagt að það er allt að gerast.

Skrapp út í búð í dag ... datt einhver snilld í hug en var búinn að gleyma henni allri saman þegar ég kom heim og ætlaði að fara að skrifa hana niður. Sama þegar ég fór út að skokka í kvöld, var með hreina snilld en meira og minna allt dottið út þegar ég kom heim.

Og hvers eðlis eru þessar hugmyndir? Þær eru út um allt en kannski fyrst og fremst eru þetta hugmyndir sem fást með því að tengja saman ólíka þætti í tilverunni og búa til eitthvað nýtt úr þeim, ásamt því að sjá einhverja nýja og áhugaverða vinkla á þeim hlutum sem ég er að fást við í leik og starfi.

Á hlaupunum úti í kvöld tókst mér t.d. að tengja saman í eitt prójekt; söng, umhverfissálfræði og sjálfsstyrkingu.
Gæti ekki unnið mér það til lífs að muna hvernig ég gerði það. Þarna hefði verið gott að hafa skráningartækið sem ég nefndi áðan.

Jæja ... ég er búinn að skrifa svo mikið inn á tölvuna hjá mér í dag að ég er ekki viss um að sé hreinlega hollt að skrifa meira ... 

---

Svo verð ég auðvitað að nefna það að PJPL er alveg að meika það núna. Í gær og í dag hefur hann tekið mikilvæg "skref" í átt þess að geta gengið. Í dag rölti hann t.d. úr stofunni og fram á gang einn og óstuddur, jafnvel yfir þröskuldinn.

Missti ekki jafnvægið fyrr en hann áttaði sig á því að hann var einn og óstuddur. 

Það er alveg ljóst að nú verður að fara að munda videokameruna og góma þessi ómetanlegu augnablik í ævi sérhvers manns, já og allra foreldra einnig.

Laugardagur 18. febrúar 2012 - Skortur á sænskukunnáttu og Bond

Skruppum til Stokkhólms í dag. Matarboð og hittingur hjá Söndru og Rolf. Alveg hrikalega góður matur ... og bara fín stemmning.

Fékk alveg svakalega mikinn og stóran skammt af sænsku í dag. Sænskukunnáttan hjá mér er náttúrulega fyrir neðan allar hellur eftir þennan tíma hér í Uppsala.
En svona er það bara ... ég hef lítið komið mér í þá aðstöðu að hafa þurft að tala sænsku hérna. Sit heima með sjálfum mér á daginn og skrifa á ensku og les á ensku. Umgengst mest Íslendinga þar fyrir utan.

Þetta er annað en Lauga sem þurfti á degi nr. 1 að byrja að tala sænsku í vinnunni. Enda er hún bara orðin ansi góð finnst mér ...

... það er samt eitthvað svo hrikalega, ömurlega hallærislegt að vera svona lélegur ennþá ...

---

Skilaði af mér í gær ágætri skýrslu þar sem viðhorf ferðamanna á Djúpavogi voru athuguð. Fínt að koma því frá sér.

Það má nálgast stöffið hér ef áhuga er á. 

---

Jæja, ætli sé ekki best að fara að horfa á "The world is not enough" ... James Bond mynd á TV4 í kvöld. Hálfpartinn búinn að lofa Laugu að horfa með henni ...

... ágætt að fara að standa við það ... myndin er örugglega meira en hálfnuð. 

Föstudagur 17. febrúar 2012 - Johnny, sushi og met

Gott kvöld á enda runnið ... keypt var sushi og með því og Johnny English Reborn settur í DVD-ið ...

Rowan Atkinson kemur alltaf vel út ... það er alveg merkilegt hvað maður getur endalaust hlegið af sömu bröndurunum, jafnvel þó fyrirfram sé alveg ljóst hvert stefnir. 

---

Já og hvað er málið með þetta sushi ... mér fannst ekkert varið í það fyrir nokkrum mánuðum og mér fannst svona sushi-rúllur hreinn viðbjóður. Þær brögðust eins og þurrhey ... í kvöld át ég fjóra svoleiðis sushi-bita (það voru ekki fleiri svoleiðis bitar á bakkanum) og líkaði vel.

Þetta er alveg nákvæmlega sama og málið með ólífurnar á sínum tíma ... hreinn viðbjóður og svo bara allt í einu hrein snilld!

Skrýtið!

---

Svo gerðust þau merkilegu tíðindi í dag að stubburinn tók fimm skref óstuddur ... það er persónulegt met og allir ánægðir með það.

Það er alveg klárt má að það skemmtilegasta sem PJPL gerir núna er að labba með hjálp móður sinnar (uppþvottavélin er komin í annað sætið). Hefur ekki svo mikinn áhuga á að ég hjálpi sér og hann nennir alls ekki að labba ef maður heldur bara í aðra höndina.

Karlpútan hefur andskoti mikið skap og getur orðið eldrauður í framan og gapandi af bræði ef móðirin reynir skorast eitthvað undan ... 

Systir hans getur líka látið ansi vel í sér heyra ... er ekki alveg að skilja hvaðan blessuð börnin fá þetta skap. Sennilega er það móðurættin sem ber ábyrgð á þessu :) ...  

---

Plástrarnir eru að koma mjög sterkt inn þessa dagana. Þeir hafa hreinan undramátt og lækna allt ... í morgun rakst Guddan á sár á vörinni á mér. Var ekki lengi að útvega plástur sem hún skipaði mér að setja á vörina.

Einkar þægilegur staður til að hafa plástur ...

Þessi var tekin í vikunni þegar hersingin kom heim af leikskólanum ...