Mánudagur 20. ágúst 2012 - Dagurinn og helgin gerð upp

Í morgun var ég búinn að klæða systkinin, gefa þeim að borða og undirbúa þau fyrir strætóferðina í leikskólann en átti eftir að klæða mig sjálfan, greiða og tannbusta. Í miðju kafi við að koma mér í buxurnar heyri ég hvar gellur í GHPL þar sem hún stendur tilbúin við útidyrnar:

"Pabbi!! Pabbi!!"
"Já!"
"Drífðu þig ... ég er að missa af strætó!"

Hvað segir maður eiginlega við svona?!? 

---

Í dag var fyrsti alvöru dagurinn hjá nafna. Var dagurinn öllum til sóma, því nafni hagaði sér eins og þaulvanur leikskólanemandi. Reif kjaft, lék sér, svaf, neitaði að borða og fór að grenja þegar mamma hans kom að ná í hann.

Svo var hann alveg járnhress þegar heim var komið. Þá var ekið um á "bobby car" og farið í fótbolta með systurinni. 

 

Svo fjaraði fremur hratt undan drengnum ...

---

Snæfríður yfirgaf svæðið í gær ... hélt til Íslands en á laugardaginn ákváðum við að gera okkur dagamun og héldu til Stokkhólms, nánar í Gröna Lund.

Það lukkaðist bara mjög vel en óhætt er að segja að það sé ekkert gefins á þeim staðnum ...

Þar skruppu allir í tæki við hæfi, jæja og þó ... Snæfríður plataði mig í rússibana. Satt að segja hef ég aldrei verið sterkur þegar kemur að svona tívolíum. Held að ég hafi ekki stigið í rússibana síðan í júlí 2003 þegar ég fór eina ferð í skemmtigarðinum Six Flags í New Orleans. Sú ferð fannst mér hreint ekki skemmtileg. 
Kannski var það nú ekki til að lyfta stemmningunni að ég var hressilega sólbrunninn og þurfti því að klæðast peysu og átti ekkert annað en flíspeysu. Það var gott að labba um garðinn í nærri 40°C hita í þeirri flík. 

En já, það var þá. Ég lét mig hafa eina ferð í "Jetline". Kannski ekki rosalegasti rússibani í heimi en svei mér þá það var bara mjög skemmtilegt. Þannig að ég lét mig hafa að fara eina ferð í "Kvasten". Rosalega var ég samt ringlaður þegar ég kom út úr þessum tækjum ... man ekki eftir að hafa upplifað það fyrr (en ég fékk það staðfest af tveimur læknum í gær að þetta væru augljós merki um að ég væri örlítið tekinn að eldast :) ).

Svo skrapp ég í ferð með GHPL í "Fljúgandi fílana".

 

GHPL fannst það frábært!

Lauga tók hlutunum aðeins rólegar og skrapp með nafna, já og Gudduna, í fyrstu tívolí-ferð þess fyrrnefnda.
Það var nú sannarlega tæki við hæfi.

 

Svo var leikur í gærkvöldi - Vaksala vs. Markim/Onesta. Steindautt markalaust jafntefli. Síðuhaldari gat ekki drullu í leiknum. Ótrúlega leiðinlegt að spila heilan fótboltaleik og geta ekkert. 

En svona er þetta bara stundum. 

Góða í þessu er að við höfum ekki tapað síðustu fimm leikjum sem er ágætt eftir afleita byrjun á mótinu. 

 

Fimmtudagur 16. ágúst 2012 - Ungmennafélagsandinn og vinsældarkeppnin

Það er svo gjörsamlega vonlaust að setja upp mót við Snæfríði og Laugu. 

Þær kunna ekki að keppa. Vorum að spila Yatzy í kvöld og þær fögnuðu alltaf þegar hin fékk gott kast.

Það sama hefur verið upp á teningnum þegar borðtennismótin hafa farið fram. 

Ég hef lagt töluvert á mig að benda þeim á að þetta sé keppni og þær séu "andstæðingar" en ungmennafélagsandinn ræður algjörlega ríkjum nema þegar síðuhaldara gengur vel. Þá er talað um "grísalabba" og "monthana".

Ég veit ekki með Snæfríði en Laugu er ekki viðbjargandi. Hún hefur verið svona innstillt í marga áratugi. Hún hefur sagt mér að í hástökkskeppnunum á árum áður hafi hún verið í broddi fylkingar að hvetja þá sem hún sjálf var að keppa við?!?! 

---

Í kaffitímanum sagði Guðrún í óspurðum fréttum að Stubbi væri skemmtilegur.
"Nújá" sagði ég. Mig langaði til að kanna þetta mál aðeins betur þannig að ég spurði "er Snæfríður skemmtileg?"
"Jahá" var svarið.
"Er mamma þín skemmtileg?"
GHPL skáskaut augunum á mömmu sína. "Nnnnneeeeeeeeei" sagði hún full efasemda.
"En er pabbi þinn ekki skemmtilegur?"
"Nehei!!!" 

Jæja ... 

Miðvikudagur 15. ágúst 2012 - Borðtennis, stríðni og myndataka

Ókrýndur borðtenniskonungur heimilisins er sá sem þetta skrifar. Síðan flutt var inn á nýja staðinn hafa farið fram mörg einvígi á borðtennisborði heimilisins ... já, það er borðtennisborð í kjallaranum. Af um 200 leikjum sem fram hafa farið síðan á laugardaginn síðasta hef borðtenniskonungurinn tapað einum. Hann var þá líka með bundið fyrir augun.

Í borðtennismóti kvöldsins hélt óslitin sigurganga mánudagsins áfram og hverri viðureigninni af annarri rúllað upp.
Því miður gaf batteríið í myndavélinni upp öndina þegar mynda átti snillinginn en hérna eru mótherjarnir í baráttunni.

 

---

Af öðrum er allt gott að frétta ...

... GHPL og PJPL eru alveg himinsæl í leikskólanum og í augnablikinu man ég ekki eftir neinu sérstöku af þeim vígstöðvunum.

Dagarnir hjá þeim eru afar langir því Lauga tók Snæfríði í "sight-seeing"-túr í dag, þannig að fjórmenningarnir komu ekki heim fyrr en upp úr kl. 19.30 í kvöld.

Þá var nafni alveg eins og hann var í morgun þegar hann kvaddi í morgun ... þ.e. frekar stúrinn vegna þess að hann var tiltölulega nývaknaður.
Guddan var hinsvegar í banastuði og sagði mér sögu af því þegar hún muldi hrökkbrauðið sitt ofan í mjólkurglasið hjá Viktori vini sínum í kaffitímanum. Einhvern veginn virtist sem svo að henni hefði lítið leiðst það. 

Þetta blessaða barn er orðið svo hrikalega stríðið að það nær varla nokkurri átt. Í gær stríddi hún mér svo mikið í búðinni að ég var orðinn alveg kolringlaður og ef Snæfríður hefði ekki verið með til að halda í hendina á mér, veit ég hreint ekki hvað þetta hefði allt saman endað. GHPL hendi endalaust vörum í körfuna hjá mér, faldi vörur fyrir aftan bak og hljóp út um allt og faldi sig.

Lauga heldur því staðfastlega að þetta sé afleiðingin af hátterni mínu, því börnin læri það sem fyrir þeim er haft ... ég veit ekki alveg hvort þetta eigi við rök að styðjast. Mér finnst ég ekki svona rosalega stríðinn. 

Á Kaffi Krók á Sauðárkróki í upphafi mánaðarins 

Nafni er líka farinn að verða ansi stríðinn en yfirbragð þeirrar stríðni er ögn öðruvísi. Það er nú meira að hlaupa í burtu þegar maður er að reyna að klæða hann og eitthvað í þeim dúr.
Annars er algjör móðursýki það sem helst einkennir hann þessa dagana. Eftir að hafa verið besti vinur minn á Íslandi í nokkra daga hefur kompásinn heldur betur snúist og ég má vera ansi skemmtilegur svo hann nenni að eiga við mig orð. 

 

---

En þessari færslu lýkur með mynd sem Snæfríður tók í garðinum hjá okkur í dag ... skrambi góð mynd verð ég að segja. 

 

Og hér er önnur sem sýnir uppeldisaðferðirnar hér á bæ ... 

 

Mánudagur 13. ágúst 2012 - Nafni byrjar í leikskóla

Það hefur náttúrulega heilmikið gerst á öllum vígstöðvum síðan ég sat í sumarnóttinni á Hörgslandi á Síðu og skrifaði blogg.

Þá hafði ég fest kaup á 3G lykli til að geta tengst inn á internetið hvar og hvenær sem væri ... í það minnsta var manni talin trú um slíkt. Annað kom þó á daginn, því annað eins dótarí hef ég varla komist í tæri við.

Bloggið lagðist því útaf ...

... en nú er ég kominn aftur til Uppsala ... og við fjórmenningarnir komnir á mjög fínan stað eftir að hafa sagt "uppáhalds-leigusalanum okkar" upp. Kannski meira um það síðar en ...

... í dag hófst alvaran fyrir alvöru.

Hann alnafni minn fór nefnilega í leikskólann í fyrsta sinn. 

Í upphafi dags og með mikið fylgdarlið. 

Eftir því sem fréttir herma, gekk fyrsti skóladagur ævinnar nokkuð vel. Stubburinn lék við hvurn sinn fingur og að eina sem skyggði á gleðina var að hann fékk ekki að fara út að leika sér, heldur þurfti þess í stað að fást við kollega sinn sem var afar frekur til fjörsins.

 

Guðrún fór líka í fyrsta skipti á leikskólann í dag eftir sumarfrí, núna er hún komin á deildina sem hýsir elstu börnin ... hvorki meira né minna. Mér kæmi ekki á óvart ef hlutirnir færu að gerast núna en hún var í það minnsta afar sátt við daginn.

Í lok dagsins þegar systkinin hittust aftur hljóp bróðirinn skælbrosandi með opinn faðminn í átt til systur sinnar og þau föðmuðust mjög innilega að sögn sjónarvotta. 

Systkinin í stuði á skólalóðinni eftir annasaman dag. 

Læt þetta duga sem fyrsta blogg eftir sumarfrí.