Meiri teppi og fermingarafmæli

Teppamál voru ofarlega á baugi hjá okkur Laugu í dag.  Eftir að hafa hreinsað teppið á íbúðinni vel og vandlega í gær, var kominn tími til frekari aðgerða í dag.

Við skruppum til Rhodes, nánar tiltekið í IKEA, og keyptum okkur þar ódýrt teppi.  Gripum einnig með nýjar gardínur fyrir stofugluggann.
Ég verð að viðurkenna  að gardínurnar sem leigusalar okkar útveguðu okkur í fyrra, voru farnar að leggjast dálítið á sálina á mér, sökum ljótleika.  Um er ræða röndóttar gardínur, sem minna helst á skinn af tígrísdýri, og svona til að lífga upp á allt saman datt hönnuðinum í hug að setja nokkra  bleika tígla. 
Ofan á það voru komin göt á gardínurnar, sem skýrast sennilega af því að sólin er búin að skína á þær meira og minna í 30 ár ... held ég.

Núna er stofan sumsé orðin hvít.  Hvítt teppi og hvítar gardínur.  Að ganga inn í stofuna er kannski ekki svo ólíkt því, sem maður ímyndar sér, að ganga inn í himnaríki.  En ég get þó ekki fullyrt um það, því ég man ekki hvernig himnaríki leit út síðast þegar ég fór þar um, það er að segja ef ég hef farið þar um.

Á morgun verður málið klárað, farið aftur í IKEA og tvö teppi keypt til viðbótar.

Í dag á ég 21 árs fermingarafmæli ... já, já ... dagurinn mikli var þann 20. apríl 1987.  En þann dag blótaði ég upp við altarið í Hallgrímskirkju, þegar að oblátan sogaðist föst upp í góminn.  Eftir að hafa viðhaft slíkan munnsöfnuð við fótskör almættisins, taldi ég öruggt að leið mín lægi þráðbeint til helvítis að þessu jarðlífi loknu.  Eins og sönnu fermingarbarni sæmir, brást ég við með áköfu bænahaldi og afsökunum á gjörðum mínum ... og ég vona að það hafi verið tekið gilt!!

Þess má svo einnig geta, að Stebbi bróðir á, í dag, 27 ára fermingarafmæli.  Persónulega man ég lítið eftir því, nema athöfnin fór fram í Háteigskirkju og prestur var séra Tómas Sveinsson. 
Hins vegar man ég það að núverandi blómasala á Akureyri leiddist fermingarundirbúningurinn afskaplega mikið.  Bókin "Líf með Jesú" fékk ekki mikla lesningu, enda sagðist fermingarbarnið vera að gera þetta meira fyrir ömmu, en amma var ákafur hvatamaður þess að ungir drengir gengju á guðs vegum.

Svona var það nú ...