Leitin að Gordonfossum - 2. hluti

Ofurlítil tilkynning ... Múrenan hefur sett upp í fyrsta skipti á vef þessum, skoðanakönnun og mælist til þess að allir sem lesa þessar línur svari könnuninni ... það væri bara svo æðislegt!!!

En ... 

... hafir þú ekki lesið 1. hluta ferðasögunnar "Leitin að Gordonfossum" getur nánast gleymt því að lesa áfram ... þú munt ekki skilja baun hvað er um að vera ... þannig að annaðhvort lestu 1. hlutann eða sleppir þessu alveg!!!

Hér að neðan er áframhald ferðasögunnar "Leitin að Gordonfossum" - 2. hluti. 

... að hafa sporðrennt samlokum, gosi, kakói og kaffi, stundi Múrenan ... "úff, þvílíkt peningaútstreymi" ... Múrenan var aftur skömmuð fyrir að skemma stemmninguna ... en ókei ... Svo héldu skötuhjúin á braut ... stefnan var sett á einn helsta útsýnisstað Kaloomba ... sjálfan Echo Point.  Staðinn þar sem Elizabeth Bretadrotting stóð árið 1954 og horfði yfir Jamison dalinn og á Systurnar þrjár.  Nú hefur þar verið reistur stór minnisvarði, útsýnispallur á tveimur hæðum, búð og bílastæði ... allt bara vegna þess að Beta litla drottning stóð þarna einu sinni og góndi út í loftið ...

Jæja íslenska parið gekk frá "texneska" veitingastaðnum sem leið lá út á Echo Point, niður Kaloomba Street (ath. missagt í 1. hluta að gatan héti Kaloomba Road, leiðréttist hér með).  Múrenan skipaði sjálfa sig fararstjóra og bað spúsuna um að týna sér ekki ... 

Einkar aðlaðandi og hjálpsamur heimamaður varð á vegi þeirra og benti þeim óbeðinn hvert halda skyldi.  Múrenan veifaði manninum kumpánlega í þakklætisskyni, skipaði spúsunni að fylgja sér og arkaði svo af stað, í þá átt sem vísað hafði verið.  
Þegar Múrenan taldi sig vera komna á Echo Point varð hún frá sér numin af útsýninu ... glæsilegt var það. 

 

Svo mælti hún í undrunartón: "Ekki skil ég nú af hverju þeir eru svona æstir yfir þessum Echo Point, þetta er nú ekki neitt, neitt, jaaa fyrir utan útsýnið náttúrulega sem er stórkostlegt ... en þetta er nú fremur lítilfengleg aðstaða fyrir þessar 3 milljónir ferðamanna sem sagt er að komi hingað árlega!!!  Auk þess er þetta stórhættulegt hérna ... og hvar eru eiginlega þessar umtöluðu systur???  Það þýðir nú ekkert að auglýsa einhverjar systur ... blablablabla ".  Það var þá sem spúsan kurteislega benti hinum sjálfskipaða fararstjóra á skilti sem stóð við þennan annars ágæta útsýnisstað yfir Jamison dalinn ... á skiltið var letrað Lady Daleys Lookout ... "Nú já ... við erum þá ekkert á Echo Point?!?" "Akkúrat", sagði spúsan "nú skal ég taka við stjórninni hér!!" 

Svo mátti Múrenan hafa sig alla við að fylgja spúsunni eftir ... það var engu líkara en hún hefði alið manninn hér árum saman ... hún þaut niður einhverjar tröppur, beygði til vinstri og þræddi einstigi, sem virtist hvað eftir annað ekki stefna í aðra átt en beint fram af klettabrúninni.  Múrenan  kallaði einhver varnaðarorð með jöfnu millibili en spúsan þaut eins og steingeit yfir torfærurnar. 

Loks nam hún staðar, við stórt skilti ... Echo Point ... skiltið var svo stórt að Múrenan hefði getað troðið höfðinu á sér í gegnum annaðhvort o-ið í nafninu.  Þetta fór sumsé ekki á milli mála.  Já og þarna blöstu systurnar við ... allar þrjár.  Já og náttúrulega glæsilegt útsýni fyrir Jamison, eins og nærri má geta ...

Svo það upplýsist hér með þá eru Systurnar þrjár, Meehni, Wimlah og Gunnedoo, klettadrangar sem rísa hátt upp úr Jamison dalnum.  Og þykja náttúruundur hið mesta ... Múrenunni og spúsunni fannst nú samt þessar systur ekkert svona rosalega merkilegar ... Reynisdrangar við Vík í Mýrdal eru flottari og líka Hraundrangur í Öxnadal ... samt voru teknar einar 30 myndir af systrunum á fínu digital-myndavélina ofan af þessum fína útsýnispalli, sem áður hefur verið minnst á.  Klárlega hefur Beta drottning ekki verið svikin af þessu öllu saman þegar hún strönglaðist þarna uppeftir á 6. áratugnum ... þetta er náttúrulega dálítið annað en að horfa út í hallargarðinn í Buckingham-höllinni í London ... skyldi maður ætla að minnsta kosti.

Múrenan og spúsan röltu heim á leið ... það var kominn alveg ísjökulandskotans kuldi, enda Kaloomba í um 1000 metra hæð yfir sjó.  Þetta minnti helst á septembermánuð á Íslandi ...

Spúsan fór aftur að ræða um mat ... "þú ert bara alltaf borðandi!!!" sagði Múrenan ergilega "hvað heldur þú eiginlega að þetta kosti??"  Svo var farið inn á ítalskan veitingastað ... pöntuð pizza og krebs.  Svona líka gott!!!  St. Pepper's Lonley Heartclub Band hljómaði í eyrum gesta og kokkurinn, greinilega gamall refur í pizzubakstri og krebsgerð, stóð sína plikt.  Strákur sem þjónaði til borðs, skemmti gestum með því að missa diskasett og glös fyrir sex manns í gólfið með tilheyrandi óhljóðum ... svo hneigði hann sig og náði í kúst ...

Það var gott að leggjast til hvílu eftir þennan dag ... reynslunni ríkari og peningunum fátækari ...

Múrenan spratt upp eins og stálfjöður klukkan 8.00 næsta morgun ... hver einasta taug var spennt, nasirnar þandar og blóðið ólgaði í æðum hennar.  Hún vakti spúsuna ...

Hér með lýkur 2. hluta ferðasögunnar miklu "Leitin að Gordonfossum".  Sögunni verður framhaldið fljótlega, kannski seinna í dag, kannski á morgun ... Múrenan biður lesendur að sýna biðlund ... hún hefur fleiri málum að sinna en launalausum ritstörfum fyrir alltof fáa lesendur.

Samt sem áður þakkar Múrenan lesendum sínum fyrir innlitið á síðuna og vonast til að sem flestir kvitti fyrir sig í athugasemdaboxið sem er fyrir neðan þessa færslu ... og svari skoðanakönnuninni, sem rædd var í upphafi ...

Athugasemdir

[Linda (IP-tala skráð) 20.7.2007 kl. 00:17]

Hæ hæ, er að fylgjast með hinni æsispennandi ferðasögu og hlakka til að lesa meira...... góða skemmtun og bestu kveðjur. Linda Margrét

[anna birna (IP-tala skráð) 20.7.2007 kl. 01:10]

óskup spent eftir restinni ;)