Leitin að Gordonfossum - 1. hluti

Á laugardagskvöldið síðasta datt Múrenunni og spúsunni það snjallræði í hug að leggja land undir fót ... hverfa um stund frá skarkala borgarlífsins og fara upp í sveit.  Tilefnið ekki af verri endanum ... að fagna hagstæðum prófaniðurstöðum hjá Múrenunni.  Á örstuttri stundu var ákvörðun tekin og pöntuð gisting á Town Centre Model í Kaloomba, sem samkvæmt heimildum Múrenunnar er aðalpleisið í þjóðgarði sem kallast Blue Mountains National Park.

Þessi þjóðgarður er nokkuð stór ... að minnsta kosti að mati Múrenunnar ... eða um 2.500 ferkílómetrar, þannig að ætla að skoða garðinn gaumgæfilega gæti tekið nokkurn tíma.  Þess vegna pantaði Múrenan gistingu yfir tvær nætur á TCM, fullviss að þrír dagar dygðu fyrir verkefnið ... enda ekki fleiri dögum til að dreifa í bili.  En til að enginn tími færi til spillis, stakk Múrenan upp á því að lagt yrði af stað árla næsta dags ... helst ekki seinna en klukkan 8.00.  Spúsan mótmælti ... fyrsta lagi 10.00!!!  9.00??  Nei, 10.00 í fyrsta lagi og ekkert múður ... Jæja þá, Múrenan sættist á það ... enda með eindæmum samvinnufús og friðelskandi!!

Það blés nú ekki byrlega í upphafi ferðar því að sjálfsögðu voru ferðalangarnir of seinir ... Múrenan tók ráðin af spúsunni þegar kom að því að stytta sér leið niður á lestarstöð.  Niðurstaðan varð nú samt sú að leiðin lengdist um nokkrar mínútur ... nákvæmlega um þær mínútur, sem hefðu dugað til að ná lestinni sem yfirgaf brautarpall númer 13 klukkan 10.24.  Á þeirri stundu var Múrenan að græja farmiðana ... Klukkutíma bið ... og Múrenan varð pirruð!!!  "Þetta er bara gaman" sagði spúsan brosandi út að eyrum, meðan beðið var eftir næstu lest ... "huhhhh ... " svaraði Múrenan. 

Jæja, ferðin upp eftir gekk vel.  Lestarstjórinn tilkynnti við hvern áningarstað, hvar næst yrði numið staðar.  Eina vandamálið við kynningarnar var að þær heyrðust nánast ekki!!!  Það var ekki fyrr en Múrenan stóð upp og lagði eyrað við hátalakerfið í vagni nr. 8123 að henni tókst að heyra orðaskil stjórans ... en samviskusamur var hann!! Surg, eitthvað óskiljanlegt, surg aftur og lestin nam staðar stuttu seinna.

Eftir um tveggja tíma ferð stigu Múrenan og spúsan út í Kaloomba.  Það var skítkalt þarna ... en sólskin.  Þvert á veðurspá gærdagsins, en þar var spáð þoku í Kaloomba ... þeir kunna nú ekkert að spá hérna!!  Velinnrætt og lipurlega máli farin stúlka benti aðkomufólkinu hvert halda skyldi.  "Niður þessa götu ... 10 mínútna ganga ... takk fyrir, bless!" sagði hún og þá var lagt í 'ann.  "Assgoti er þetta nú krúttlegt", sagði Múrenan við spúsuna, þegar þau gengu niður götuna - Kaloomba Road.  Og það var það líka ... þetta var krúttlegt og vinalegt.  Litlir veitingastaðir, litlar búðir, litlir bankar, litlar ferðaskrifstofur, lögga, lítil börn að leika sér, einn róni, pínu umferð, strætó og svo framvegis. 

Á Town Centre Model var allt í lukkunnar velstandi ... vingjarnlegur maður í móttökunni rukkaði Múrenuna um tvöfalt hærra verð en búist hafi verið við ... "208 dollars, please" sagði vingjarnlegi maðurinn um leið og hann rétti kvartlítra af mjólk yfir afgreiðsluborðið ... "Djöfullinn ... " hugsaði Múrenan "verðið á netinu hefur miðast við manninn en ekki við herbergið!!!"  (Útskýring: $52 per person x 2 persons x 2 nætur, ekki $52 per room x 2 nætur, eins og Múrenan hélt ... )  Samt lét Múrenan ekki á neinu bera ... heldur rétti Visa Gullkortið hæversklega yfir borðið.  Svo komu góðu fréttirnar ... vingjarnlegi maðurinn gaf 50 dollara í afslátt!!!  Það birti yfir Múrenunni ... þarna spöruðust nokkrar dýrmætar krónur.

Eftir töluverða glímu við lásinn á herbergi 6, luktust dyrnar upp ... við blasti algjört himnaríki.  Fallegur ísskápur, þar sem hægt var að koma mjólkurkvartlítranum fyrir samviskusamlega, svo hann súrnaði ekki ... þarna var líka rúmgóður fataskápur, tveir stólar, sjónvarpstæki á hreyfanlegum armi, nú að ógleymdu þessu líka dýrindis rúmi og verkjaraklukku ... "Þetta er helvíti gott" sagði Múrenan og spúsan tók undir það ... "það má nú líka vera það fyrir þessa peninga alla" bætti svo Múrenan við.  Fyrir þessa síðustu athugasemd fékk Múrenuna skammir  ... skammir fyrir að skemma stemmninguna!!  Ókei, Múrenan tók þetta síðasta til baka ... en samt, þetta hafði útheimt stórkostleg fjárútlát!!

Þegar hér var komið sögu, var hungur farið að segja til sín og því lagt af stað í leiðangur ... og álpast inn á lítinn veitingastað, sem einna helst minnti á veitingastað í Villta vestrinu, svona ef byggt er á sannleiksgildi kvikmyndanna.  Svona sveitasjoppa í Texas ... Múrenan og spúsan voru þó sammála um að þau hefðu hvergi séð svona Texas-búllu, þegar þau voru í Texas fyrir fjórum árum ... en samt minnti þetta á matsölustað í Texas!!  Já, stundum er lífið skrýtið!!
Eftir að hafa sporðrennt samlokum, gosi, kakói og kaffi, stundi Múrenan ... "úff, þvílíkt peningaútstreymi" ...  Múrenan var aftur skömmuð fyrir að skemma stemmninguna ... en ókei ...

Svo héldu skötuhjúin á braut ... stefnan var sett á ... jáhá ... á hvað var stefnan sett???

Núna er Múrenan orðin þreytt og ætlar ekki að skrifa meiri ferðasögu ... enda klukkan orðin 23.55 ...
Ferðasögunni miklu "Leitinni að Gordonfossum" verður fram haldið, þegar Múrenan vaknar aftur í fyrramálið ...

Misstu ekki af æsispennandi framhaldssögu!!