"Láttu 'etta vera, ég á 'etta!"

"Láttu 'etta vera, ég á 'etta" sögðu líka frændsystkini mín hér á árum áður, þegar ég hélt á púsluspilinu þeirra eða sat á lopapeysunni, sem lá eins og hráviði í sófanum í stofunni.  Í þeirra augum var eignarrétturinn skýlaus.  Ef Jón á púsluspil þá á hann púsluspil, amma gaf honum það í afmælisgjöf. Punktur basta.

Margir kalla svona háttarlag barna "frekju".  Gunnar ýtir Stínu litlu til hliðar, rífur af henni playmo-karlinn og Stína fellur í gólfið og fer að gráta.  "Sussssusssusss ... Gunni minn, ekki láta svona, þú átt að leyfa Stínu að leika með dótið þitt" nú eða "Gunnar Sveinn Pétursson ... af hverju læturðu svona?? Stína er frænka þín og má leika með dótið þitt!!!"  Já, almennt séð held ég að fullorðið fólk vilji að börn deili eigum sínum með öðrum, frekar en að þau verði heltekin af því hvort þau eigi tiltekna hluti eða ekki.  En stundum ... gleymir fullorðna fólkið sér og fer sjálft að nota "láttu 'etta vera, ég á 'etta" og verður í kjölfarið gagntekið af því að eiga hlutina.  Allt annað víkur.  

Þannig á að láta Þingeyjarsýslurnar í friði ef Þingeyingar vilja álbræðslu og virkjun innan sýslumarkanna. Þeir mega það líka, því þeir eiga þennan landshluta!!  Hafnfirðingar ákveða einir hvort rosaviðbót sé reist við núverandi álbræðslu í bænum, þeir mega það ... þetta er þeirra bær og þeir ráða yfir honum!!!  Ef íbúar Reykjanesbæjar vilja álver, þá ráða þeir því ...  þeir eiga 'etta!!  Austfirðingar vildu Kárahnjúkavirkjun og álver og þeir máttu líka alveg ráða því einir, þetta er þeirra land!

Ég man ekki betur en margir á landsbyggðinni hafi orðið alveg svaka móðgaðir þegar þeir voru ekki spurðir hvort Reykjavíkurflugvöllur ætti að vera áfram í Vatnsmýrinni.  "Hey ... þið getið ekki gert svona, flugvöllurinn er fyrir alla Íslendinga ... aðgangur að stjórnsýslunni, ... Alþingi blablabla." 

Ég er alveg sammála ... framtíð Reykjavíkurflugvallar á að ákvarðast af landsmönnum öllum.  Einfaldlega vegna þess að eitt leiðir af sér annað, sem leiðir af sér enn annað.  Skipulagsmál í Reykjavík verða að auknum fjárútlátum fyrir Margeir á Ólafsfirði ... kallast víst keðjuverkun í daglegu tali.

En ef Reykjavíkurflugvöllur er mál allra Íslendinga, af hverju eru þá fyrirhuguð álver ekki mál allra Íslendinga?