Tvennt sem er meiriháttar

Ég er alveg meiriháttar hress með tvennt.

1. Að Sandgerðingar skyldu hafna háspennulínu um Miðnesheiði fyrir hugsanlega mögulegt Suðurnesjaálver.  Þeir hafna því að fá 25 metra há möstur með 50 til 100 metra millibili og ónýtanlegt land innan helgunarsvæðis línunnar.   Þessar línur eiga náttúrulega  hvergi heima nema neðanjarðar eða úti í sjó, ef menn vilja alveg endilega koma þessu álveri á. 

2. Að Kristinn Gunnarsson skuli vera hættur í Framsóknarflokknum.  Þessi afstaða mín mótast af því að ég er mannvinur en ekki af því að ég sé einhver sérstakur stuðningsmaður hans.  Það er bara svo ömurlegt að horfa á fólk vera í aðstæðum sem það vill ekki vera í og á ekki að vera í ... hann passaði aldrei inn í flokkinn ... og flokkurinn passaði aldrei við hann!  En þótt K. Gunnarsson vilji losa sig úr glussatjakknum sem hann hefur verið fastur í svo lengi, hefði það borið vott um manndóm að afsala sér þingmennsku í stað þess að breyta bara um barmmerki ... hann var nú einu sinni kosinn inn á þing fyrir Framsóknarflokkinn ...

Liður 2 vekur reyndar upp spurninguna um hvort eðlilegt geti talist að þingsæti sé merkt þingmanni en ekki þingflokki ... það voru fjórir frambjóðendur Frjálslynda flokksins kosnir inn á þing í kosningunum 2003, en ekki þrír og þaðan af síður fimm, eins og þeir eru núna orðnir.  Sjálfstæðisflokkur græðir einn þingmann en Framsóknarflokkur og Samfylking tapa sitthvorum (!?!).  Voru kjósendur spurðir af þessu? Úrslit kosninga 2003 hljóta að hafa speglað vilja fólksins og þau voru kunngjörð á sínum tíma ... því er ekki nema eðlilegt að flokkarnir haldi hlut sínum í samræmi við það.