Hafmeyjur!!!

Að þessu sinni langar mig bara til að varpa fram eftirfarandi og þú lesandi góður getur, ef áhugi er fyrir hendi, getur velt þessu fyrir þér ...

Þar sem ég sat á biðstofu hjá tannlækni dag einn ekki fyrir svo löngu síðan, komst ég ekki hjá því að heyra samtal tveggja kvenna sem þar biðu.  Umræðuefnið var ofnæmi.  Önnur konan lýsti með miklum tilfæringum ofnæmisviðbrögðum sem höfðu blossað upp, eftir að hún smellti sér í nýju lopapeysuna sem hún hafði keypt á Fosshóli.  "Já og ... hérna ... og svo bara varð ég allt í einu bara öll útsteypt ... bara öll flekkótt ... eins og hafmeyja!!!"  Hún horfði stórum augum á viðmælanda sinn, sem bara trúði þessu ekki - svo flekkótta manneskju hafði sú kona greinilega aldrei nokkurn tímann heyrt um eða séð.  Af látbragði þeirra var ekki annað ráðið en báðar væru algjörlega með það á hreinu hversu flekkóttar hafmeyjur gætu orðið.  Fyrst leið mér eins og vanvita ... en svo þyrmdi yfir mig ... þetta hafði amma mín sáluga greinilega ekki vitað.  Staðreyndirnar töluðu sínu máli - þetta var svartur dagur. Hin alvitra amma mín, sem brýndi það fyrir mér, nótt sem nýtan dag að kýr væru skjöldóttar, hross skjótt og kindur flekkóttar ... hafði aldrei minnst á það flekkóttasta af öllu flekkóttu - HAFMEYJUR!!! 

Var amma kannski ekki svo víðlesin eftir allt saman ... ?

Athugasemdir

[Svava frá Strandbergi , 5.2.2007 kl. 23:28]

Jahá! Þarna er hún loksins komin skýringin á því af hverju prinsinn vildi ekki litlu hafmeyjuna.