Mánudagur 24. maí 2010

Svalirnar heima hjá okkur hér í Uppsala eru u.þ.b. 4 x 1 m að stærð.  Í öðrum enda þeirra eru garðhúsgögn og gervihnattamóttakari, sem rýra plássið umtalsverð, þannig að athafnarými er í mesta lagi 3 x 1 m.

Ég ætla að fara í 10 kollhnísa á svölunum í dag, algjörlega óháð veðri.  Engin hjálpartæki leyfð.

Hér má sjá nýnæmi dagsins.

 

---

Það er gaman að segja frá því að Guðrún er þessa dagana mikið í því að kveðja allt og alla.  Þegar hún yfirgefur "samkvæmið" þá snýr hún sér að persónum eða hlutum, veifar ótt og títt og segir "dado" (þ.e. "hej do") í sífellu. 

Þegar ég bað hana um að koma í morgunmatinn í morgun, var hún að leika sér með tvær dúkkur í stofunni.  Dúkkurnar báðar voru kvaddar með miklum virktum meðan hún gekk út úr stofunni.
Þá sá hún grænbláa plasttösku á gólfinu.  Taskan er ekki stærri en hálfur lófi meðalstórs karlmanns ... en nógu stór til þess að sú stutta, kvaddi hana með slíkum endemum að fá dæmi eru um.

Seinnipartinn hitti Sydney kött og varð svona líka hrifin.  Kötturinn var kvaddur í bak og fyrir ... "dado, dado" og veifað og veifað.

Kötturinn sinnti ekki kveðjunum.